Wat Rong Khun nazywana Białą Świątynią (White Temple) to jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji północnej Tajlandii. Śnieżnobiała budowla znana z pocztówek oraz folderów biur podróży działa jak magnes i przyciąga zwiedzających z całego świata. Pewne jest, że to właśnie ona stymuluje zainteresowanie Chiang Rai, które nie jest aż tak popularne wśród turystów jak odległe od niego o trzy godziny drogi Chiang Mai. Biała Świątynia określiła tożsamość tego miejsca, mocno wpisując się w jego wizerunek. Dzięki rosnącej popularności Białej Świątyni, miasto (jak i cała prowincja Chiang Rai) zaczęło rozwijać się turystycznie. Dość mozolnie, co sprawia, że wciąż panuje tu niepowtarzalny, małomiasteczkowy, bardzo lokalny klimat.
Kawa? Jasne, uwielbiam! Dzięki! Chodź, opowiem Ci o Tajlandii! 
Poprzednia konstrukcja Wat Rong Khun aż do końca XX wieku była w ruinie i wymagała renowacji. Nie ma zbyt wielu zapisów i informacji na temat starej świątyni. Z powodu braku funduszy nie można było zakończyć prac konserwatorskich.
W 1997 roku artysta z Chiang Rai postanowił odbudować świątynię. Wat Rong Khun jest dziełem życia oraz własnością Chalermchaia Kositpipata, który jest zarówno inicjatorem jak i fundatorem całego przedsięwzięcia. Do tej pory wydał on na ten projekt z własnych funduszy ponad milion dolarów amerykańskich. Dzisiaj darowizny świątynne oraz pieniądze ze sprzedaży dzieł znanego malarza przeznaczane są na dalszą rozbudowę świątyni.
Budowa Białej Świątyni ma potrwać do 2070 roku. Projekt ma zostać ukończony przy pomocy sześćdziesięciu siedmiu uczniów Chalermchaia Kositpipata, którzy po śmierci mistrza mają kontynuować jego dzieło.
Tylko śmierć może zatrzymać moje marzenie, ale nie może zatrzymać mojego projektu – w wywiadzie dla Chiang Mai Mail powiedział artysta.
Chalermchai Kositpipat pragnął stworzyć najpiękniejszą świątynię na świecie. Malarz poświęcił swoje mistrzowskie dzieło Narodowi, Religii oraz Królowi.
MIĘDZY PIEKŁEM A NIEBEM
Biała Świątynia w Chiang Rai to nie tylko obiekt sakralny. To szalenie kosztowna i niezwykle okazała wystawa sztuki sakralnej. To ogrom symboli i metafor, które pozwalają odbiorcom dotknąć innego, nieznanego świata. Ukryta wizja artysty oraz bardzo głębokie i filozoficzne znaczenie jego pracy. W dobie masowego komercjalizmu, wydaje się, że jego przesłanie jest szczególnie istotne.
Trzeba pokonać piekło (wyzwolić się z cyklu narodzin i śmierci), aby trafić do nieba i osiągnąć stan nirwany. Aby wejść do świątyni, należy przejść przez most. Minąć setki wyciągniętych w górę dłoni symbolizujących piekło, pożądanie, pokusy doczesnego życia, materializm, ludzkie grzechy, przewinienia, pragnienia i emocje. Ścieżka nad piekłem chroniona jest przez rzeźby strażników i prowadzi tylko w jedną stronę. Po przekroczeniu bram niebios, nie można już zawrócić.
We wnętrzu świątyni obowiązuje zakaz robienia zdjęć. Ściany pokrywają malowidła nawiązujące zarówno do przeszłości, jak i czasów współczesnych. Odnaleźć można sceny przedstawiające sansarę – nieustanne wędrowanie, cykl narodzin i śmierci. Kontrowersyjny artysta przedstawił nauki Buddy w nowoczesny sposób, używając obrazów i ikon, które ludzie rozpoznają dzisiaj. Chalermchai Kositpipat uwiecznił na muralu postaci bohaterów popkultury, jak Spiderman, Kung Fu Panda, Doraemon, Neo (Matrix), Darth Vader, czy Terminator.
Patrzcie na siebie życzliwie, a nie z nienawiścią, która może prowadzić do wojny – artysta przekazuje wiadomość dla świata o tym, że straciliśmy moralny kompas, który nas prowadził przez życie. Oczy wielkiego demona zawierają portrety George’a Busha i Osamy Bin Ladena. Spoglądają na siebie, a pod nimi płoną wieże World Trade Center. Artysta włączył postaci popkultury do malowidła, by dać wyraz temu, iż w rzeczywistości potrzebujemy prawdziwych bohaterów – żaden filmowy bohater nie byłby w stanie ocalić Bliźniaczych Wież przed atakiem.
ZŁOTA ŚWIĄTYNIA DUMANIA – NAJPIĘKNIEJSZY WYCHODEK W TAJLANDII
Biała Świątynia nie jest atrakcją, którą się odhacza. Zwiedzanie tego miejsca to refleksja nad życiem, śmiercią, celem życia, to kontemplacja sztuki, zaduma nad pięknem i kreatywnością ludzkiej wyobraźni. A ta niekiedy przeraża, szokuje, rozśmiesza, bawi i zaskakuje. Jak w przypadku tego miejsca, które możnaby nazwać Złotą Świątynię Dumania. To zdecydowanie najpiękniejszy wychodek w Tajlandii! Toaleta odpowiednia dla króla, która o wiele bardziej przypomina pałac niż WC.
Drugim budynkiem w kolorze złota, który można zobaczyć na terenie świątynnego kompleksu jest muzeum poświęcone twórczości Chalermchaia Kositpipata.
INFORMACJE PRAKTYCZNE
JAK DOJECHAĆ DO BIAŁEJ ŚWIĄTYNI?
Biała Świątynia znajduje się 13 km od centrum Chiang Rai. Łatwo tutaj dojechać skuterem lub transportem publicznym. Jest to najtańsza i bardzo wygodna opcja. Z Chiang Rai Bus Terminal 1 co pół godziny jeździ autobus, który zatrzymuje się jakieś 100 metrów od świątyni. Autobus jest oznakowany napisem White Temple, a koszt przejazdu to 20 baht. Można tutaj dojechać także niebieskim songthaewem (zaparkowane stoją przy Uttarakit Road w pobliżu Wieży Zegarowej), także za 20 baht. Podróż trwa ok. 30 minut. W drodze powrotnej należy czekać na autobus lub niebieski songthaew przy głównej drodze. Koszt biletu – 20 baht.
FB
GODZINY OTWARCIA
od poniedziałku do soboty – 08:00 – 17:00
niedziela – 08:00 – 17:30
Tłumów można się spodziewać już o godzinie 10:00. Najlepiej przyjechać tutaj wczesnym rankiem, tuż przed otwarciem świątyni.
CENA BILETU
Bilet normalny (dla obcokrajowca) kosztuje 100 baht.
UBIÓR
Jak zawsze przy odwiedzaniu świątyń, należy odpowiednio się ubrać. Zakryte ramiona, spódnica lub spodnie minimum do kolan. Przed wejściem do głównej świątyni należy zdjąć buty.
Kawa? Jasne, uwielbiam! Dzięki! Chodź, opowiem Ci o Tajlandii! 
