KADRY, KTÓRE WE MNIE POZOSTAŁY. ŚWIATŁO SPOTKANIA WCIĄŻ OBECNE.
Dziękuję, Pitt.Za to, że namalowałeś moją Duszę.Za to, że patrzyłeś tak, jakbyś znał całą moją opowieść. Że widziałeś.Twoja Sztuka żyje. We mnie. Na zawsze. Pamięci Piotra Krysiaka. FOTOGRAFIA DUSZY – GDY KTOŚ WIDZI CIĘ PRAWDZIWĄ, ZANIM TY SAMA ZOBACZYSZ SIEBIE W czasie naszych spotkań zapominałam, że jestem fotografowana. Działo się wtedy coś,…